Οι νευροεπιστήμονες ανακαλύπτουν τους νευρικούς μηχανισμούς της αναπτυξιακής δυσλεξίας

Η αναπτυξιακή δυσλεξία είναι μια από τις πιο διαδεδομένες μαθησιακές δυσκολίες. Διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις και στρατηγικές μάθησης χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των δυσκολιών ανάγνωσης και γραφής που συνδέονται με τη δυσλεξία, αλλά μέχρι σήμερα είναι αδύνατο να θεραπευθεί η δυσλεξία. Επιπλέον, για πολλά άτομα που πάσχουν από διαταραχή, διαρκεί πολύς χρόνος μέχρι να λάβουν μια διάγνωση δυσλεξίας. Τα παιδιά με δυσλεξία έχουν σημαντικά προβλήματα στο σχολείο και έχουν μεγάλη συναισθηματική πίεση τόσο στο σχολείο όσο και στην οικογένεια. Οι ενήλικες με δυσλεξία συχνά αισθάνονται ντροπιασμένοι για την αδυναμία τους και προσπαθούν να το κρύψουν από το κοινωνικό και επαγγελματικό τους περιβάλλον. Αλλά γιατί τα φαινομενικά εντελώς κανονικά αναπτυγμένα παιδιά και ενήλικες έχουν τέτοια προβλήματα με την ανάγνωση και / ή τη γραφή;
Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η αιτία της δυσλεξίας είναι μια δυσλειτουργική επεξεργασία της ακουστικής ομιλίας. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, οι λόγοι για αυτές τις αλλοιώσεις στην επεξεργασία ομιλίας παραμένουν άγνωστοι. Μια μακροχρόνια υπόθεση είναι ότι η αναπτυξιακή δυσλεξία προκαλείται από δυσλειτουργία δομών στον εγκεφαλικό φλοιό. Νευροεπιστήμονας Καθ. Η Katharina von Kriegstein από την TU Dresden και μια διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων δείχνουν τώρα σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη ότι τα άτομα με δυσλεξία έχουν μια ασθενώς ανεπτυγμένη δομή που δεν βρίσκεται στον εγκεφαλικό φλοιό αλλά σε στάδιο υποκριτικής επεξεργασίας. δηλαδή η συνδεσιμότητα της λευκής ύλης μεταξύ του αριστερού ακουστικού κινήτρου ευαίσθητου planum temporale (mPT) και του αριστερού ακουστικού θαλαμού (μέσου σώματος γονιδιώματος, MGB).
Για τη μελέτη αυτή, η ομάδα με επικεφαλής τον Καθ. ο von Kriegstein ανέλυσε άτομα με αναπτυξιακή δυσλεξία σε σύγκριση με άτομα χωρίς δυσλεξία (ομάδα ελέγχου) και διενήργησε διαγνωστικές εξετάσεις και απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI) του εγκεφάλου. Χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές ανάλυσης, οι νευροεπιστήμονες ανακατασκευάστηκαν οι δομές των ινών μεταξύ του mPT και του MGB. Τα αποτελέσματα είναι τα εξής: Τα άτομα με LRS έχουν λιγότερη συνδεσιμότητα ινών μεταξύ mPT και MGB στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου από ό, τι τα άτομα από την ομάδα ελέγχου. Οι άνθρωποι στην ομάδα ελέγχου, αντίθετα, έδειξαν πολύ ισχυρή συνδεσιμότητα ινών μεταξύ mPT και MGB, ιδιαίτερα εκείνων που έκαναν εξαιρετικά καλά αποτελέσματα στη δοκιμή ανάγνωσης.
«Η κατανόηση των νευρικών μηχανισμών της αναπτυξιακής δυσλεξίας θα είναι καθοριστική για την ανάπτυξη της έγκαιρης διάγνωσης και των στοχευμένων θεραπειών. Αναμένουμε τα ευρήματά μας να ξεκινήσουν σημαντικές πρωτοποριακές ερευνητικές προσπάθειες στην επιστημονική κοινότητα, διότι δείχνουν ότι οι δομές του εγκεφάλου που έχουν μέχρι τώρα μελετηθεί ανεπαρκώς μπορεί να είναι πολύ σημαντικές για την εξήγηση της αναπτυξιακής δυσλεξίας ", συνοψίζει ο καθηγητής. Katharina von Kriegstein για την επιτυχία της μελέτης της.